29 Mayıs 2013 Çarşamba
Bugün yaşananlar..
Olay malum istifa bazı kesimleri çok sevindirdi,
Bazı kesimleri ise aksine çok üzdü, çok kırdı, çok derinden yaraladı.
Kimileri korkak futbol oynatıyor diye tribünlerde hocayı bende dahil olmak üzere istifaya davet etti,
Kimileri sadece küfür etti,
Kimileri sadece yuhaladı.
Belki de bunların hiç birini hak etmiyordu,
Belki de bunların hepsini hak ediyordu.
Kimine göre doğruydu,
Kimilerine görede son derece yanlıştı.
Daha düne kadar Alex'i gönderenler bugün aynı şeyi midesizce hoca için yaptılar.
Kim isterdi ki Fenerbahçe için daha önceden formasını sırılsıklam yapan bir insanın bu durumlara gelmesini.
Ama ne yazık ki tam da o durumda Aykut Hoca.
Hoca'yı belki sevmezdim, korkak futbolundan dolayı.
Bana göre belki de teknik direktörlükten anlamadığı için,
Takım 2-0 galipken geriye yaslanıp yenilmekten kıl payı kurtulduğumuz için.
Ama o bazı kesimlerin ''Kocaman Umuduydu''
Ve O sonsuza kadarda öyle kalacak..
Böyle gitmemeliydi, sevmiyorsanda, haz etmiyorsanda .
Saygı duyman her zaman gerekiyor.
Sevmiyordum, istemiyordum, hoşlanmıyordum, haz etmiyordum.
Ama ''O Kocaman Umutların Sahibi'' olan adama saygım sonsuzdu.
Yolun acık olsun Aykut Hoca.
Kulaklarından hiç bir zaman ''Nasıl koydu ama Aykut KOCAMAN'' sözü eksilmesin...
Aykut Kocaman bize dik durmayı öğretti. Biz de onu yapacağız.
Haksızlık önünde eğilmeyiniz. Çünkü hakkınızla beraber şerefinizi de kaybedersiniz.
